Na een zinderende strijd door een bloedheet en als altijd ondoorgrondelijk wegennet van België bleken de Stoïcijnen Hans Onkenhout en Mischa Bart het minst van de rel te zijn: voor de tweede keer winnaar. Hans en Mischa rijden in hun DSuper.
De wisselbeker en de citroenpers van Philippe Starck werden dan ook geroutineerd de hoogte in geduwd. Overigens, Mischa, er zit nog een kettinkje in de doos met vermelding ‘winnaar van Le Citron Pressé 2019 – ook jij hebt er nu dus één in huis, want die eerste staat al jaren bij Hans…
Plek twee was voor twee andere routiniers die zich niet makkelijk uit Franse en of Belgische velden laten slaan; Johan Visser en Jan-Jaap Pouwer (AKA350) lijken nu hun kans te moeten grijpen wanneer zowel Duba/Duba en Onkenhout/Bart hun hemelvaart anders invullen.
Minder routine, maar evenveel rust bij vader en dochter Verboom (AmiC8 Familiar). Elyse heeft een heel fijne relatie met een lieve vriend, maar voor het echte rallywerk geeft ze de voorkeur aan haar vader. Die laat die kans niet aan zijn neus voorbijgaan – al is hij de eerste die in zijn auto springt wanneer er ergens iemand technische tegenslag ondervindt.
De prijs voor wellevendheid ging dit jaar naar Leonie Eshuis en Bart van Hasselt – Leonie is jarenlang door broers Dirk en Arthur aangekondigd als het grootste rallytalent van de familie Eshuis en voelde zich dit jaar gedwongen om de belofte in te lossen. Zij en Bart voelden geen last op hun schouders en bleven volkomen onaangedaan en aangenaam. De Prix d’Endurance komt bij Floris van der Wolf aan de muur te hangen – Nadja Cottenie was een goede kandidaat met haar poging om lichamelijk onheil op zaterdag het hoofd te bieden; een uur voor tijd verloste Annelies Schoonman haar uit haar lijdensweg door de DS te parkeren. Floris heeft zich kranig geweerd nadat hij door een val met zijn fiets zich tot het uiterste moet dwingen om de concentratie vast te houden. Super! Talent werd Wout van Schie die iemand van zijn leeftijd opmerkelijk veel inzicht heeft voor historische rally’s. Hij deed onverstoorbaar zijn werk terwijl vader Ruut vooral bezig was andere teams in de wielen te rijden. De teamprijs was er voor Les Brochets en de Rode Lantaarn werd dit jaar veroverd door Anouk en Chris Gijsbers.
